Om 4 uur gaat de wekker. We zijn voor een dag of wat naar Cambodja. We moeten vroeg op want we gaan naar de zonsopkomst kijken bij Angkor Wat. Angkor Wat en de gebouwen in de buurt vormen het grootste tempelcomplex ter wereld. Ook de reden dat Siem Reap een gezellige zeer toeristische plaats is. Na de zonsopkomst maken we een fietstocht met gids. De fietstocht is ons aangeboden door Merritt en Jago die hem vorige jaar hebben gemaakt toen Merritt een reportage maakte voor haar werk.
We hebben met z'n tweetjes een gids en een chauffeur. Sam, onze gids blijkt reuze handig in het vermijden van de grootste drukte. Hij weet altijd wel een paadje binnendoor, of een andere poort aan de achterkant. Sam is nog wat geblesseerd van een val toen hij een vrachtauto met dronken chauffeur moest vermijden in Vietnam.
Er trekt een eindeloze stoet van busjes en van tuktuks in het donker van Siem Reap naar de tempels. Een groot deel van de toeristen wil bij de zonsopgang aanwezig zijn. De tuktuks in Siem Reap zijn een soort vierspan karren met een brommer ervoor.
Angkor Wat is een van oorsprong hindu temple uit de twaalfde eeuw. Later is de tempel boeddhistisch geworden. Omgeven door een gracht waarin een mooie weerspiegeling is te zien.
Na Angkor Wat fietsen we via paadjes door bossen en tussen rijstvelden door en komen we bij de Westingang van Angkor Thom. Angkor Thom is de vroegere stad van de Koning uit de twaalfde eeuw. Middenin staat Bayon een enorme oude tempel. Tientallen enorme hoofden zijn uitgehouwen. Vermoedelijk moeten ze niet een god maar het portret van de koning weergeven. Op veel plaatsen is er later aan de standbeelden het een en ander veranderd, een derde oog toegevoegd in het voorhoofd een extra paar armen e.d. Dan leek het meer hindu. Een paar weken geleden is een Nederlandse vrouw uitgegleden en tegen een beeld aangekomen, dat beeld is toen voor de helft naar beneden gevallen. Een zwak karma!
Voortdurend heb ik een deja vu gevoel, net of ik al eens eerder in de tempels ben geweest. Voor iedereen die Tomb Raider heeft gespeeld of de film heeft gezien, komen deze tempels heel bekend voor.
Nog sterker geldt dat voor Ta Prohm. In de wandel wordt die ook wel de Tomb Raider tempel genoemd. De tempel is behoorlijk in verval en prachtig overwoekerd door bomen. Om de buurt nemen toeristen foto's van de sites waar Lara Croft van Tomb Raider heeft gestaan.
Voordat we naar Ta Prohm gaan nam Sam ons mee naar een tempel die evenzeer in verval was, en waar ook bomen tussen de stenen door groeiden. Daar was niemand. Lara Croft was daar dan ook niet geweest. Hoe toeval een toeristenstroom kan sturen!
Sam vertelde dat Ta Prohm zoals zoveel hier op de werelderfgoedlijst staat. Let wel de stenen en niet de bomen. Een deel is heel mooi gerestaureerd, maar ze kunnen niet verder want dan zouden de bomen moeten worden gekapt. En dan blijven de toeristen weg. Ik moest aan de kastanje van Anne Frank denken.
Aan het eind van onze tocht fietsen we de poort van de overwinning door en niet de andere oostelijke poort, de poort van het verlies. Mocht je overlijden binnen de vier muren van de vroegere stad, dan wordt door die poort naar buiten gedragen.
Al met al een heerlijke fietsdag, met veel geklauter in de tempels. We zijn heel content. Leonie haar nieuwe knie heeft het goed gehouden!
