dinsdag, januari 19, 2016
Reumofands
Reumofands? Ik tracht de verkopers uit te leggen dat het voor Hollanders heel vreemd is om zo'n opschrift te zien. Dat lukt helemaal niet. In Terminal 21 is deze week de week van de fiets. Terminal 21 is een heel druk, eigenlijk best wel leuk winkelcentrum. Op de begane grond worden allerlei fietsen en vooral fiets acccesoires verkocht. Zelfs vouwfietsmerken Dahon en Brompton zijn vertegenwoordigd. Honderden helmen, duizenden lampjes. Er is een stalletje met fietskleding waar ze spotgoedkoop shirts verkopen. Dat blijken gewone t-shirts te zijn, maar dan van ademende stof, met achterop 3 zakken genaaid. Als de fiets wordt gepromoot zie ik dat altijd heel graag.
Uit wat er aangeboden wordt, kan je afleiden wat hier onder fietsen verstaan wordt. Racefietsen, met wielrenkleding en verlichting voor en achterop. Gewone fietsen met bagagedrager zie je niet. Ook geen elektrische fietsen.
Veel van de handelaren hebben allerlei goedkoop materiaal ingeslagen. Ik ben op zoek naar een spiegeltje voor op het stuur. Moet hier natuurlijk rechts op het stuur. Naast de spiegeltjes liggen bandenplaksets met als opschrift Reumofands. De rest van de spelling is wel juist. Pas in tweede instantie zie ik dat het verkeerd gespeld is. Mijn fantasie slaat op hol en zie een arme Chinese fabrikant 10000 bandenplaksets maken voor een actie van het Reumafonds. Door de foute spelling nemen ze het niet af en blijft hij er mee zitten. Als je zoekt op het net zie je dat bandenplaksets van het merk Reumofands worden verkocht op Chinese, Koreaanse en Russische sites. Vaak per 100 tegelijk. In het doosje zitten zelfs nog 2 ventielslangetjes. Wanneer heb ik die voor het laatst gebruikt?
Geluid
Ze kunnen er wat van die Vietnamezen. Lawaai, althans wat wij lawaai noemen. Zij schijnen er helemaal geen last van te hebben.
In het verkeer wordt flink getoeterd. Eigenlijk om alles. Als er ook maar iets beweegt dan wordt er getoeterd. Brommers in de verte, voetganger op de stoep, andere auto's die van links komen. Op zich niet zo erg als het rustig is op de weg, maar in Ho Chi Minh City rijden 3.500.000 brommers rond.
Als we op zaterdag op het strand willen eten, zit iedereen in de wind buiten vlak bij de muziek. Als de band weer begint te spelen is dat op Paradisosterkte. Je kan mekaar alleen verstaan als je zo hard mogelijk schreeuwt. We besluiten om toch maar ergens anders een rustiger plekje te zoeken. Een heel valse Karaoke een end verder is op zeker 200 meter te horen.
Een bezoek aan de kermis levert bijkans gescheurde trommelvliezen op. Elke attractie heeft een eigen geluidsinstallatie waarvan de knoppen volledig open staan. Praten is volstrekt onmogelijk. Zo druk is het er trouwens niet. De bezoekers vinden het wel leuk dat 2 van die toeristen er ook rondlopen.