Met een autootje kom je overal op zo’n eiland. Als je rondrijdt dan is elk tiende huis ongeveer een kerk. Die kerk ziet er veel mooier en steviger uit dan de huizen en hutten er om heen. Als hier een orkaan voorbijkomt zou ik ook mijn heil in de kerk zoeken.
De huizen waar de mensen wonen, bestaan vaak niet meer dan uit een paar palen met een dak erop. De wind waait er volledig doorheen. Velen hebben helemaal niets aan bezittingen, een paar kleren een matras en dan houdt het wel op.
De missionarissen hebben hier hun werk wel heel goed gedaan. Liepen vrouwen begin vorige eeuw nog vaak alleen in een rok, nu gaat iedereen decent gekleed. Vrouwen gaan ook bijna volledig gekleed de zee in. Zelden zijn we in zo’n preuts land op bezoek geweest. Op Tonga heb ik een groepje dikke heren nog veel lol zien hebben. Wat ze zeiden kon ik niet verstaan behalve een woord dat om de zin werd genoemd: Viagra. Zoiets zal je hier niet zien.
Zelden ook een land gezien waar de kerk zo prominent aanwezig is. Zondags trekken de mensen naar de kerk. Soms volledig in het wit gekleed. Je zit dan na afloop van de kerkdienst een enorme wolk wit over straat lopen. Lopen want auto rijden is natuurlijk verboden. Zondags mag je hier helemaal niks. Het is net Staphorst.
Gelukkig zwaaien ze hier wel allemaal naar je als je als toerist langs de kerk rijdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten