De Yarra rivier

"Are you sure that you  want to cycle in Melbourne?" Het oude dametje van de toeristeninformatie, wil ons echt afraden om te fietsen in Melbourne. We hebben haar nodig omdat de stad Melbourne een gratis kaart met fietspaden erop heeft uitgegeven. Eerst ontkent ze het bestaan van de kaart, dan pruttelt ze wat over zoveel verschillende kaarten. Dan gaat ze toch maar even zoeken. Als we met kaart de informatiewinkel verlaten, zegt ze nog dat we wel een helm op moeten zetten. De italiaanse jongen van de fietsverhuur had ons nog wel gewaarschuwd. Je moet blijven zeuren anders krijg je het niet mee.
We hebben op zondag een tochtje langs de Yarra river gemaakt. We waren zeker niet de enigen. Kenmerkend voor fietsen in Melbourne is dat je het ene moment op een prachtig fietspad rijdt en het volgende moment ergens op een kruising met alleen maar auto's staat. Zonder dat je weet hoe je verder moet. Als je er woont weet je hoe je verder moet komen, als toerist kan je niet weten dat je 50 meter naar rechts een park in moet rijden.

Langs de Yarra rivier rijd je de ene keer over prachtige vlonders boven de rivier dan weer over bruggetjes omhoog en omlaag. Er zit zelfs een idioot steile trap in van wel 25 meter hoog. We komen langs het Rod Laver stadion, waar de Australian Open wordt gespeeld. Helaas zijn we 2 maanden te vroeg.  Na 15 kilometer fietsen langs de rivier maken we een stop bij een kinderboerderij. Lekkere koffie en een heerlijk broodje. Er zijn verschillende kinderfeestjes bezig. Een eindje verderop is een Farm Market. Heel knus en erg Engels.
Als we weg gaan krijg ik het cijferslot van de kabel niet open. Leonie had het nog wel op geschreven 1965. Dat was het dus niet. Het moest zijn 1956. De Italiaanse jongen van de fietsenverhuurder zei ons toch echt nineteensixtyfive en niet nineteenfiftysix. Na nogal wat gehannes kregen we het slot toch open. Na veertig kilometer interval  training komen we moe aan bij het hotel.