Enige toeristen

Toeristen

We zijn de enige toeristen hier in dit stadje. Het is natuurlijk niet het jaargetijde dat toeristen op pad gaan in Japan. Zeker georganiseerde reizen zijn er niet.  Wat ook meespeelt is dat Hytoyoshi niet in de toch heel dikke Lonely Planet gids van Japan staat. 
Het stadje noemt zich het kleine Kyoto omdat hier zulke mooie tempels zijn. Prachtig inderdaad. Ze hebben het beste water van heel Japan. Er wordt erg veel Sake gebrouwen. Helaas geen bier.
Een aardige wandeling is naar de top van een heuvel waar in 1200 een enorm kasteel is gebouwd. 

Toen we hier aankwamen konden we het hotel niet vinden. Niet gek als alles alleen in het Japans is geschreven. Leonie vroeg een mevrouw die in een auto zat of ze misschien wist waar we moesten zijn. Prompt stapte de mevrouw uit en gaf met gebaren aan haar te volgen. Ze rende op een sukkeldrafje voor de auto uit en gaf aan waar het hotel was en waar we konden parkeren. 
Enorm beleefd en voorkomend is iedereen. Het blijft verbazen. Altijd mag je voorgaan als je ergens in of uit gaat. Kom je een restaurant uit dan staan je schoenen  klaar en willen ze je helpen met een enorme schoenlepel. Vergeet ik mijn wisselgeld dan komen ze me na rennen.
Neemt de ATM geen Hollandse betaalkaarten, dan wijst de bankdirecteur ons op straat waar het bij de concurrent wel kan.
Ze spreken meestal maar een paar woorden Engels. Zeker in de provincie. Wij kunnen natuurlijk ook geen enkel woord Japans. Als je zaken niet kan vertalen dan gaat er helaas wel het een en ander verloren. Geen idee waar die aardige tempel voor bedoelt is, want alle informatie is alleen in het Japans.  Als je het menu in een restaurant niet kan lezen, heb je toch de neiging om het enige plaatje aan te wijzen.
Al met al heeft al die vriendelijkheid en beleefdheid een positief effect op ons. We begeven ons hier Thank You Thank You zeggend en knikkend en buigend door winkels, restaurants en hotels.