In de buurt Pavia op de Povlakte hebben we een paar dagen een appartement in een oude boerderij. De gasten(4) kunnen beschikken over het flinke zwembad. Stil is het. Je schrikt als er een auto voorbij komt. Lekker fietsen over stille, hobbelige wegen naar de stad. 39 jaar geleden waren we hier ook. Tijdens onze eerste fietsvakantie. Die startte in Milaan. 15 kilometer na het vliegveld reed ik door een plas die een enorme kuil bleek te zijn. De achterband lek en de voorband zowel binnen als buiten helemaal doorgescheurd. Plakken in de zon en op naar een fietsenmaker 40 kilometer verder. De tweede dag bleven we in een hotel in het centrum van Pavia. Een grote groep Duitsers zat ook in het hotel, maar durfde niet naar buiten. Die avond werd Italie wereldkampioen voetbal door Duitsland te verslaan. We aten pizza op het plein. We waren de enige die buiten zaten. De ober kwam af en toe naar buiten rennen en gooide dan een pizza, wijn en koffie op tafel en stak 1, 2 en later 3 vingers op.
Met Googlemaps kon ik het hotel niet meer terugvinden, maar wel het terras. Zo zaten we 39 jaar later aan hetzelfde tafeltje.
Later kamperen we een paar dagen op een camping dicht bij zee. We willen nog even in zee zwemmen en op het strand zitten. De plekken op Italiaanse campings zijn klein. In een hoekje hebben we een plekje. De ijskast die de aardige campingbaas komt brengen is hoger dan ons tentje. De plek ligt vol met steentjes. Gras groeit nergens. Het heeft sinds in 4 maanden 1 uur geregend. Een wonder dat de bomen overleven. We fietsen langs de Lidl naar het strand.
Tijdens het eten op de camping troffen we twee oudere Hollandse dames, die binnen een half uur tot 10 keer toe zeiden dat we van dat reizen moesten genieten. Niets uitstellen tot later. Reizen Voordat het te laat was. Ze kenden elkaar van de camping. Waar ze al jaren kwamen. De man van de een was 2 jaar geleden opeens overleden. De man van de ander was vorige jaar toen hij bij de Lidl in het dorp bij de camping op zijn fiets wilde stappen, gevallen en aangereden. In coma en dood binnen een paar weken. Zij had de fiets van haar man aan de campingbaas gegeven en kwam nu de oplader brengen.
Het leven is relatief leer je weer op zo’n moment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten