Hotel Baru

De muren kraken.  Zoals op een houten schip. Geheimzinnig. Het lijkt alsof er iemand boven ons loopt. Maar we zitten hier 3 hoog pal onder het dak. Zijn het de dakpannen die uitzetten in de zon? Geen idee.

Omdat met Jago’s verjaardag het nogal druk bij hun in huis is, zijn we een paar dagen naar een hotel verderop aan de kust. Afgezien van de branding en dat gekraak is het hier heel stil. We krijgen een upgrade naar wat de bruidssuite blijkt te zijn. Driehoog  75 m2 met over de hele breedte een balkon met uitzicht op zee. Aparte woonkamer, inloopkast. Het bed is 2.5 bij 3 meter. Beter geschikt voor een orgie dan voor een huwelijksnacht. We voelen ons verwend. 

Het zwembad is open en ziet er heel aantrekkelijk uit, maar is zo koud dat Leonie met haar surfpak aan het zwemmen is. 

Het enige nadeel is wel dat ik mijn balkon niet meer af kom de hele dag. Vanochtend zagen we dolfijnen (Leonie zei walvissen) vanaf ons balkon.

Het is verbazend hoe weinig mensen hier zijn. 20 graden, zonnig, strand en lekker eten. Waar zijn die pensionados?