Een paar dagen in Chiang Mai stad

In een stad als Chiang Mai kan je alles krijgen wat je wil. Je moet wel de plekken weten te vinden of het geluk hebben ergens tegen aan te lopen.

Fietsend door de stad op twee oude fietsen van het hotel, blijkt het verkeer toch wel erg druk. Acht jaar geleden fietsten we hier ook. Het was toen een stuk minder druk. Het kleine straatjes in het oude centrum zijn prima te doen. Maar daar buiten is het soms wel erg druk. Zoals altijd zijn de Thai reuze beleefd in het verkeer. Wachten rustig tot ze je kunnen passeren. 

Een kerstroos gekocht op de flowermarket. De markt is een wirwar van straatjes waar, honderden verkopers van planten een winkel hebben. Je ziet tien keer meer planten dan in tuincentrum Osdorp. Wat vruchten gekocht op de groentemarkt. Goedkoop! Nu begrijpen we waarom een restaurant nog winst kan maken als ze je een maaltijd voor 2 euro voorzetten. Een zak met 20 Chinese kolen kost 100 baht (2.50 euro).

Twee dagen geleden heel erg lekker gegeten in een restaurant dat eigendom is van een Engelsman en waarvan de koks Thai zijn. Echt Frans eten, met een kleine Thaise twist.  Personeel dat goed Engels spreekt en attent is en niet kruiperig of te bescheiden. Het restaurant zit twee keer vol elke avond. Volgens Tripadvisor het beste restaurant van Thailand.

Vanavond een beetje door de stad gedwaald en een paar bier gedronken in een in een Biercafe, waar ze bier op de tap hebben. Een kerstbier gedronken van een Schotse brouwerij. Lekkerste bier van de laatste maanden. Daarna gegeten in een Pizzeria waar je alleen pizza’s kan krijgen. De pizza’s worden bereid in een houtoven die door een Italiaan is gebouwd. Op weg naar het hotel in een cafe terecht gekomen waar een groep Engelse en Amerikaanse mannen in een kring aan het zingen was. Zoals ze dat doen rond een kampvuur op een Amerikaans festival. Allemaal 60 plus. Eentje had een prachtige stem. Een ander kon goed gitaar spelen. Dat een van hen zo dronken was dat hij soms minutenlang met zijn hoofd op tafel bleef liggen, stoorde niemand. Ze waren dat kennelijk wel gewend. Ze waren ook blij dat ze weer eens een avond zonder hun Thaise girlfriends konden doorbrengen. Eentje die te laat kwam, vertelde dat hij de hele middag had moeten winkelen in Robinsons. Iedereen begreep hoe erg hij het had gehad die dag. De dag afgesloten met een Schotse whisky. Dat wel nodig want ik heb mijn trui bij Jago laten liggen. Het was een graat of 10 en ik was de enige met korte mouwtjes. Het is nu het koudste moment van het jaar in Chiang Mai.