Het is deze maandag de geboortedag van Boeddha, en ook nog de jaarlijkse kinderdag. Iedereen heeft vrij en doet wat met de kinderen. Of het kind, want het geboortecijfer is heel laag.
Het park Yeouido Hangang, waar we vandaag zijn, ligt aan de andere kant van de rivier. Er loopt een fiets en wandelpad rond. Honderden hebben koepeltentjes opgezet. Gezinnen, stellen, vriendinnen, vrienden. Ook anderen zoals een paar vrouwen die hun hondjes mee hadden in de kinderwagen. Iedereen zit voor de tent te eten en de praten. Je kan heel handig stoeltjes en een tafeltje huren. Goh wat gaat dat allemaal rustig en georganiseerd.
Vooral opvallend is wat er niet is: geen alcohol, geen hash, geen sigaretten, geen muziek, geen lawaai en geen interactie tussen de groepjes. Alleen om de 5 meter een koepeltentje met een tafeltje en een paar stoeltjes.
We huren een paar fietsen en rijden het park rond. Met ons nog honderden anderen. Op tandems, gewone fietsen, familie fietsen met 4 wielen. Kinderen van een jaar of 8 rijden op fietsen met zijwielen. Een vreselijk gezicht. Leonie redt nog een moeder die haar creditcards en telefoon had laten vallen.
Aan de andere kant van het park staat de Nationale Assemblée. Een Brutalistisch gebouw dat je eerder in Noord Korea zou verwachten.
Na afloop van het tochtje laten we ons verleiden om een zak Potato Fries from the Netherlands te kopen. En zoals alles met eten in Korea is het net wat anders.de patat is bestrooid met een wit uienpoeder en de mayo ziet eruit als mayo, maar smaakt otaal anders. Naar wat daar komen we niet achter.
