Vetkampstraat

 Ik ben geboren in Deventer, een paar straten van de Vetkampstraat waar het stadion van Go Ahead is. Tijdens de vorige hoogtijdagen van de club ging ik met mijn vader naar Go Ahead. Ik herinner me nog een overwinning op het grote Ajax van 3-1 in de jaren zestig. We vielen met een paar honderd man om op de staantribune toen we een hoekschop wilden zien.

Go Ahead heeft de beker gewonnen. Iets wat mijn vader nooit heeft mogen meemaken. We hebben vandaag een kaarsje voor hem opgestoken. Geheel symbolisch, want gelovig was hij niet en helemaal niet Boeddhistisch. Wij hebben natuurlijk wel een wens uitgesproken.

Naksan sa

 Vandaag een dagje tempel. Naksan sa. Aan zee op een paar heuvels met prachtig uitzicht. Een groot complex met heel veel Koreaanse bezoekers. Bovenop een enorm slank beeld dat uitkijkt over zee. Godin van de mededogen. Ze heeft een gewillig oor voor mensen die het moeilijk hebben. In de verte gelieerd aan de Dalai Lama. 

In 2005 is een groot deel afgebrand tijdens een bosbrand. Nadien is het herbouwd met hulp van de Boeddhistische gemeenschap. Gratis toegankelijk en er is op verschillende plekken gratis thee en mierzoete koffie te krijgen. 

Op talloze manieren kan je een wens achterlaten. Met een kaars, op een klein boedhabeeldje of op een briefje aan een lampion.

Bezoekers zijn voor een flink deel groepjes oudere vrouwtjes. Klein en heel sportief gekleed. Bergschoenen en windjacks. Ze zien er zo uit als we kennen van de talloze Koreaanse series die we gezien hebben. Ze bestaan dus echt.

Naksan beach

 

 We zijn met de auto naar de andere Oostkant van het land gereisd, Naksan beach. Onze auto stond in Seoel op B8, dat is 8 verdiepingen onder de grond. Makkelijk rijden, al hadden we in het begin wat last van het doolhof aan bewegwijzeringen, die we voor een groot deel natuurlijk niet kunnen lezen.  Het navigatiesysteem gaf een spervuur van aanwijzingen. Elke snelheidscontrole werd 3 keer aangekondigd, evenzo oversteekplaatsen voor wild en verkeerdrempels. Daartussendoor een enkele aanwijzing die je stipt moest opvolgen anders moest je weer een extra rondje.

Na zeker 50 kilometer tunnel arriveerden we in Naksan.

 Mooi hotel met prachtig uitzicht op het strand en het haventje. Een paar heel dure visretaurants en een hele hoop nogal obscure eettentjes. Specialiteit is rauwe vis, buiten voor de restaurants staan bakken met allerlei vis en krabben. We gebruiken de googlevertaal app om de menus te lezen. Wat te denken van het gerecht dat vertaald wordt met levende inktvis? Lekker gegeten in een restaurant met vooral vlees. Voor een tientje met z’n tweeen. 

Dit knusse rommelige plaatsje zal een metamorfose ondergaan de komende jaren. In aanbouw zijn een aantal torens van 25 verdiepingenhoog. For staycation. Ze staan dicht op het strand. De slagschaduw valt tot aan zee. Leonie vindt het wel lekker voor in de zomer, dat je dan in de schaduw zit op het strand. Ik betwijfel dat.