We zijn met de auto naar de andere Oostkant van het land gereisd, Naksan beach. Onze auto stond in Seoel op B8, dat is 8 verdiepingen onder de grond. Makkelijk rijden, al hadden we in het begin wat last van het doolhof aan bewegwijzeringen, die we voor een groot deel natuurlijk niet kunnen lezen. Het navigatiesysteem gaf een spervuur van aanwijzingen. Elke snelheidscontrole werd 3 keer aangekondigd, evenzo oversteekplaatsen voor wild en verkeerdrempels. Daartussendoor een enkele aanwijzing die je stipt moest opvolgen anders moest je weer een extra rondje.
Na zeker 50 kilometer tunnel arriveerden we in Naksan.
Mooi hotel met prachtig uitzicht op het strand en het haventje. Een paar heel dure visretaurants en een hele hoop nogal obscure eettentjes. Specialiteit is rauwe vis, buiten voor de restaurants staan bakken met allerlei vis en krabben. We gebruiken de googlevertaal app om de menus te lezen. Wat te denken van het gerecht dat vertaald wordt met levende inktvis? Lekker gegeten in een restaurant met vooral vlees. Voor een tientje met z’n tweeen.
Dit knusse rommelige plaatsje zal een metamorfose ondergaan de komende jaren. In aanbouw zijn een aantal torens van 25 verdiepingenhoog. For staycation. Ze staan dicht op het strand. De slagschaduw valt tot aan zee. Leonie vindt het wel lekker voor in de zomer, dat je dan in de schaduw zit op het strand. Ik betwijfel dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten