Restaurant Ma Num Dong

We zijn de laatste week grotendeels buiten de gebieden geweest waar buitenlandse toeristen komen. Restaurants hebben binnen en buiten geen enkele Engelse aanduiding. We richten onze vertaalapp op de teksten op de gevel en het menu. Als het woord scherp of hot  vaker voorkomt dan is het voor gewone mensen niet te eten. 

Vandaag naar een restaurant Mac Num Dong geweest hier in Gwangju. Gwangju is een stad van 1.4 miljoen inwoners. 

Over drie dagen is het 45 jaar geleden dat hier een grote studenten opstand was tegen het militaire regime. De opstand werd neergeslagen,  honderden maar waarschijnlijk duizenden doden tot gevolg.

Mac Num Dong ligt op een industrieterrein buiten de stad. Het zou zo in Amsterdam Noord passen. Van buiten is niet te zien dat het een restaurant is. Binnen is het mooi en groot. Boven wordt gebak verkocht.

Bestellen doe je met een ipad met alleen Koreaans. 

De bediening durft ons niet te assisteren, want ze kunnen niets verstaan van wat wij zeggen. Ze hebben tapbier, vraag me niet welk merk het is. Het eten is lekker. Fusion, heel modern. De sla is zo groot, dat we er s avonds nog van eten en dan nog overhouden voor morgen.

Aan zee

 

Dit is ons vijfde hotel of pension aan zee. Koreanen blijven een nachtje in een hotel en gaan dan weer naar huis. Geen buitenlandse toeristen gezien. De uitzichten zijn spectaculair. Bij een pension was ons balkon boven de zee en sloegen de golven onder ons op de kust. Het was storm. Dat wisten we door de nl alert, waarin gewaarschuwd werd voor hoge golven,

Twee hotels hadden een jacuzzi voor het raam. Samen in bad naar de zee kijken. Naast een enorm bed is er weinig in de kamer. Geen kast, geen tafeltje voor je koffer.

In een pension keken we uit over een wild stukje grond dat tot aan zee liep. Eerst zie ik een vlindervanger rondlopen met zo'n enorm wit net. Ik heb dat alleen op een schilderij van Spitzweg gezien. Even later springen er 2 waterherten tevoorschijn. Ze rennen hard achter elkaar aan.

Het pension waar we nu zitten wordt gerund door een ouder. echtpaar. Zij kent letterlijk geen woord Engels. Ook yes niet. Communicatie gaat via haar zoon aan de telefoon. We hebben een soort bruidssuite met 5 ramen rondom. En uitzicht alle kanten op. 

Overal wordt op kleine stukjes groenten verbouwd. Uien knoflook en kool. Het zijn de oudjes die op het land werken. De scootmobiel staat naast het groente tuintje.

De uitzichten lijken nog het meest op de eilanden ten noorden van Vancouver.

Gisteren gewandeld naar het haventje. Daar wordt de vis binnen gehaald. Niemand te zien, alleen 5 poezen en honderden flinke kakkerlakken, die wegvluchten als wij voorbij komen.