Vandaag een dagje tempel. Naksan sa. Aan zee op een paar heuvels met prachtig uitzicht. Een groot complex met heel veel Koreaanse bezoekers. Bovenop een enorm slank beeld dat uitkijkt over zee. Godin van de mededogen. Ze heeft een gewillig oor voor mensen die het moeilijk hebben. In de verte gelieerd aan de Dalai Lama.
In 2005 is een groot deel afgebrand tijdens een bosbrand. Nadien is het herbouwd met hulp van de Boeddhistische gemeenschap. Gratis toegankelijk en er is op verschillende plekken gratis thee en mierzoete koffie te krijgen.
Op talloze manieren kan je een wens achterlaten. Met een kaars, op een klein boedhabeeldje of op een briefje aan een lampion.
Bezoekers zijn voor een flink deel groepjes oudere vrouwtjes. Klein en heel sportief gekleed. Bergschoenen en windjacks. Ze zien er zo uit als we kennen van de talloze Koreaanse series die we gezien hebben. Ze bestaan dus echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten