De kust in Noord Californië

Highway 1 langs de kust tussen Los Angeles en San Francisco is een van de roadtrips die tot de verbeelding spreekt. Highway 1 loopt ook door van San Francisco naar het noorden. Na 50 kilometer is het een kronkelend landelijk weggetje. Weinig buitenlandse toeristen zie je. Het is vooral voor de Amerikanen zelf een gebied om op vakantie te gaan. En toerisme is  de hoofdbron van inkomsten hier.

We hebben ooit een stukje van Highway 1 gefietst. Nu zijn we met onze medium size SUV aangeland in Gualala (spreek uit walala). We hebben drie dagen een lekker oubollige kamer met uitzicht op zee. Zelfs met open haard. Als je op het goede moment hier bent in maart en april kan je hier de walvissen voorbij zien zwemmen vanaf je balkon. De meeste mensen blijven hier een of hooguit twee nachten in een hotel. De dame achter de balie van het hotel zei "three nights! Wauw".

Vandaag de kust bekeken. Dat gaat hier zo maar niet. Je rijdt in de auto over een weg hoog boven de klif of door een mooi bos. Af en toe zie je een glimp van de mooie kust. Je kan alleen naar zee als er een public access weg is. En die zijn er niet al te veel. Zo komen we bij een parkeerterreintje en dan is het nog dik een kilometer lopen door de  zandduinen naar het strand. Het blijkt bij aankomst een heel mooi ruig strand.  Bij terugkomst bij de auto vraagt een mevrouw hoe ver het is naar het strand. Als ik zeg "3/4 of a mile", stapt ze gauw weer in en rijdt weg.

We hebben de hele ochtend een deja vu gevoel. Toch zijn we hier nog nooit geweest. Bij de witte vuurtoren van Point Arena komen we erachter. Het lijkt hier op de kust van Australië. Daar zijn we ook bij een witte vuurtoren op een klif geweest met drie woningen voor vuurtorenwachters. En daar waren we ook op het verkeerde moment. Daar was het walvisseizoen net geweest.

Shawn Colvin in the Freight & Salvage coffeehouse

Als opwarmertje voor de festivals gaan we naar Shawn Colvin in the Freight & Salvage coffeehouse. Dat is in Berkeley aan de andere kant van de Bay bij San Francisco. The Freight is een voor ons bekende naam, bijna iedereen waar wij fan van zijn heeft er wel eens opgetreden. Het is helemaal geen coffeehouse. Het is een gewoon muziektheater met goed geluid, special voor singer songwriter en americana muziek. 50 jaar geleden is het begonnen als coffeehouse, gedreven door vrijwilligers.
Shawn Colvin is begonnen als achtergrond zangeres. Zo zingt ze op de eerste plaat van John Gorka en op de platen van Susanna Vega. Ze heeft ooit een wereldhit gehad met "Sonny came home". Een heel vrolijk klinkend nummer. Als je naar de tekst luistert dan blijkt het nummer niet al te vrolijk. Sonny steekt haar huis in de fik, ze verbrand letterlijk alles achter zich. Mogelijk ook haar man.
Steve Earl met wie ze vaak is opgetreden, noemt het nummer "the ultimate break-up song: a murder balled".
Helaas is er een voorprogramma. Een nogal schreeuwerige mevrouw met een clownsjasje aan, die vooral liedjes over vrouwvrouw relaties zong. Leonie begon al na 1 minuut bozig op haar stoel te schuiven. De vrouwen voor en achter ons vinden het wel leuk.

De eerste keer dat we Shawn zagen was tijdens een huisconcert in Austin. Ze was toen behoorlijk dronken. Ze is dit keer heel relaxt. Het is een soort thuiswedstrijd lijkt het. Wat opvalt is hoe goed haar gitaarspel is. De zaal is muisstil en er worden geen foto's gemaakt. Ze start met "American Tune" van Paul Simon.
De interactie tussen artiest en publiek is totaal anders dan in Nederland. Hier kunnen ze ingewikkelde verhalen vertellen en inside grappen maken die begrepen worden. Shawn vertelt over een lied dat ze geschreven heeft en dat twee akkoorden bevat die ook in veel andere nummers voorkomen en vervolgens  zingt ze enkele regels uit een stuk of tien nummers. De zaal doet snel mee. Het gaat ons allemaal een beetje te snel. Als ik een nummer herkent heb, zijn we al weer 2 nummers verder.
Ze vertelt dat ze ooit in Berkeley heeft gewoond in een zolderkamertje en dat ze dan s avonds op het dak klom met een sixpack Coors.
Al met al was het een mooi optreden in een leuke zaal. En een geweldige ervaring.