Vier dagen in Toscane aan de kust

Het moderne campingleven. We zijn uiteraard fans van het programma “We zijn er bijna”. 

Waar we kamperen aan de kust in Toscane is een versie 2.0.

De camping is een en al schaduw door hoge pijnbomen. Een knots van een zwembad, en na een leuk wandelingetje door het bos is er een prachtig zandstrand met uitzicht op Sardinië in de verte.

Alle plaatsen zijn 100m2 en hebben aan drie kanten een heggetje. Keuze voor ons tentkampeerders is uit plaatsen waar een boom midden op de plek staat. Daar willen camperaars of caravanisten liever niet staan. Op deze camping met 400 plekken staan een stuk of 4 tenten. Een deel is caravans. De campers zijn hier ver in de meerderheid. Het overgrote deel van de gasten zijn oudere Duitse echtparen.

Zoveel campers hebben we nog nooit bij elkaar gezien. En wat voor campers! Naast ons staat een exemplaar van een merk dat begint bij € 180000. Een landyacht met ontspanningsruimte (slaapkamer) staat in de folder. Onze statent van € 300 steekt daar schril bij af. Wij zitten op onze stoeltjes naast onze tent, verder zit iedereen onder de soms gesloten voorluifel. Avonds gaat iedereen naar binnen. Iets verderop heeft iemand de hele plek belegd met een rubberen mat. Om hun domein te betreden moet je eerst op een deurmat je voeten vegen. Let wel we staan midden in een bos!

Ik dacht dat als je een camper bezit dat je dan op de meest romantische plekken gaat staan. Dat je je dan een zwervend bestaan kunt veroorloven. 

Niks van dat hier. Je stalt je huis op een veilige plek in het bos met 400 anderen. En gaat vervolgens binnen zitten. Trouwens iedereen gaat gewoon douchen en naar de WC in de toiletgebouwen van de camping. Wat je aan die douche en toilet in de camper hebt, weet ik niet.

Een weekje Toscane

We blijven drie dagen in Toscane in een Agriturismo, een herenhuis gebouwd voor een generaal een paar honderd jaar geleden. Het huis heeft een prachtige tuin en een vierkante toren.  Er zijn 4 appartementen van 90 m2 in de oude boerderijen eromheen. We slapen in een appartement dat even groot is als thuis. Een 4 sterren hotel met de hoogste waardering op Booking.com waar we ooit in geslapen hebben. Bovenop een heuvel met adembenemende uitzichten. Vanaf het enorme zwembad kijk je uit op San Gimignano met haar torens. Omdat we een dag van te voren boekten, kunnen we relatief goedkoop hier in. We vullen zo een gat in de kalender op.

40 jaar geleden waren we in Toscane op de fiets. Er is in de steden en dorpen niet veel veranderd. Alleen zijn er veel meer toeristen, het lijkt wel het honderdvoudige. Alle middenstanders in kleinere dorpen zoals Monteriggioni bestaan volledig door het toerisme. In deze tijd van het jaar komen ook veel Italianen hier op vakantie.Als we naar San Gimignano fietsen komen we wandelaars tegen die de Pelgrimsroute naar Rome lopen. Die zagen we 40 jaar geleden ook nog niet.

Soms is de drukte groot, maar de stemming blijft over het algemeen goed. Amsterdam maar dan zonder prostitutie en coffeeshops en Engelse jongeren. Wel veel dezelfde winkels alleen voor toeristen en je moet overal voor betalen om ergens binnen te komen. In een straatje in Florence stonden lange rijen om een broodje pens te kopen. We eten iets verder zoals velen uitstekend op een terras. 

Het bezoek aan San Gimignano was nostalgisch. Het blijft een mooi plaatsje. Op zondag aten we in Certaldo tussen de Italiaanse families op een terras. De Italianen weten wel hoe ze hun zondag moeten doorbrengen. De opa van de familie naast ons gaat met een zakje met truffels naar de keuken om die in het eten te laten verwerken. De meeste Italianen spreken alleen hun eigen taal. Dat leidt herhaaldelijk tot misverstanden. Wat voor koffie we ook vragen (zwart, eentje) we krijgen altijd 2 cappuccino's. Als Leonie op zoek gaat naar een flesje Suncream komt ze uiteindelijk in de ijssalon terecht.