zondag, maart 10, 2024

Ode aan Leonie



We ontbijten, en naast ons zit een ladyboy. Een boeiende mix van vrouwelijk en mannelijk. Geverfd lang haar, een stevige kaak, geschoren vrouwen benen. Op reis accepteer je veel vreemde dingen als volstrekt normaal. 

Sommige dingen wennen nooit. Het voortdurende gestaar op de telefoon of ipad bijvoorbeeld. We hebben 5 dagen op het strand liggen lezen. Vrijwel niemand om ons heen. Verderop was het veel drukker. Reden? De wifi van het hotel werkte niet al te goed op die stille plek. 

Leonie heeft een Esim in haar telefoon die in 150 landen werkt. Heel handig als je naar verschillende landen reist. In mijn telefoon blijkt geen Esim te kunnen. Dat heb je met een goedkoop Samsung product. Op weg naar Delhi had ik mijn telefoon nog op roaming staan. Er bleek wifi in het vliegtuig. Ik kijk bij mijn post welke taxichauffeur ons komt halen op het vliegveld. Ergens op 12 km hoogte kwam ik op niet op de wifi maar op een satelliet van Musk terecht.  En in 2 minuten had ik een rekening van 90 euro. Gelukkig werd mijn telefoon daarna voor de rest van de maand geblokkeerd. De laatste maand heb ik buiten de hotels voor een groot deel zonder internet moeten doen. Een leerzame ervaring. Hoe vaak ik de impuls had om iets op te zoeken! 


Terwijl ik dit stukje schrijf op de hotelkamer 26 hoog in Bangkok stuurt Leonie deze foto.  Ze is aan het zwemmen op 19 hoog. Wat kan ik van haar genieten. Wat is het toch een groot geluk om met haar dit soort reizen te maken. Ons gesprek verveelt nooit. En wat kan ze soms chaotisch zijn ( heb ik mijn telefoon wel bij me?) of georganiseerd ( we moeten vandaag de was wegbrengen), relaxt (regel dat de volgende week maar). Never a dull moment.