dinsdag, december 15, 2015

Campingleven


We zijn op een ouderwetse camping voor een paar dagen. We wonen in een soort stacaravan. Voor douchen en de WC moeten we naar het toiletgebouw. Geeft wel een camping gevoel. Prachtige sterrenhemel in het midden van de nacht. Vannacht stonden er 5 identieke campertjes naast onze caravan. Om negen uur was bij allemaal het licht uit. Een Zwitserse familie zat in de kampkeuken te kaarten. Inclusief auto en stacaravan betalen we waarschijnlijk de helft van wat onze buren per dag betalen. Wij hebben 6 slaapplaatsen en een goed werkende TV en de ruimte. En niet te vergeten elke paar dagen schone lakens. Leonie rijdt in onze auto op de buitenweg toch gauw 40 kilometer harder dan deze knusse campertjes die de 90 net halen. Als je boodschappen wil doen of naar de grote stad gaat, moet de hele camper met inhoud mee.
Op de camping groeten Austaliers altijd. Dat gaat ongeveer als volgt:
"Good morning"
"Thank you, how are you??"
"Fine, great day, and you"
"A very nice morning indeed, don't you think so?
Een kort knikje is niet genoeg. Je raakt al gauw in een hele  conversatie verzeild. Ik versta ze soms ook helemaal niet. Roep dus een paar keer fine, thank you en dan komt er wel weer een vriendelijke reactie. Het is alleen lastig om in te schatten wanneer deze conversatie is afgelopen. Heel veel zinnen eindigen in een vraag, of gaan in toon sterk omhoog aan het eind.
Mede toeristen herken je meteen als je ze tegenkomt. Ze groeten namelijk niet. Australiers altijd. Vanmiddag gegeten in de Lobster Shack. Behalve een fish and chips afhaalchinees is er hier weinig anders in het dorp. Er zijn geen Australische klanten in de Shack. Een paar Japanse families, wat Fransen, een stel Duitsers en een hele grote groep die met de bus is gekomen. De groep krijgt een rondleiding in de visfabriek.
Velen die de Pinnacles bezoeken komen in de Shack terecht. De Pinnacles is een woestijn met vreemde piemelvormige stenen van een meter of 2 hoog. De Japanners naast ons hebben hun eigen wijn meegenomen en eten hele kreeften. De zoons, pubers eten meegebrachte miesoep en patat. Het eten is duur en wordt geserveerd in een ijzeren mandje, met zakjes saus en plastic bestek. De halve kreeft van Leonie is lekker, mijn fish van de fish en chips smaakt naar bordkarton. Op Tripadvisor schrijft iemand dat ze de enige zijn en dat meer concurentie vereist is.
Een schitterende zonsondergang gezien op het strand. Leek Zandvoort wel. De lucht is hier kraakhelder. Drie andere romantische stellen wachten ook op de ondergang van de zon. Een stel met een flesje wijn op een kleedje. Een Japans stel maakt foto's met hun enorme telefoons. Hij had een wit mondkapje voor. Op de pier staan 50 Australiers te vissen.

Geen opmerkingen: