Vietnam heeft de immigratie goed geregeld. In het papieren tijdperk althans. Eerst lang in de rij staan en je spullen afgeven en dan nog een uurtje geduldig wachten tot je wordt afgeroepen. Om je visum te krijgen moet je aan een meneer achter het loket inleveren: een paspoort, een pasfoto, een geprint en ingevuld formulier, een aanmeldingsbrief en 25 dollar contant. Ze hebben zelfs geen wisselgeld. Dus van 2 briefjes van 20 dollar krijg je niks terug. De aanmeldingsbrief krijg je het makkelijkst via internet. Je moet er wel 15 dollar voor betalen en in de brief worden ook anderen genoemd met paspoortnummer en al. Privacy bestaat niet in dit socialistische land.
Heb je een van de dingen niet dan ben je in de problemen. Een hele Boeing vol toeristen wordt afgehandeld door 1 jonge beambte. Bij de paspoortcontrole zijn 10 loketten open. Even verderop zitten 3 hogere (?) douaniers achter een buro niks te doen.
Iemand laat op zijn Ipad de brief zien. Nee dat geldt niet. Zorg maar dat die eerst geprint wordt. Een jongen heeft geen contant geld. Er is een ATM, maar om daar te komen moet je eerst met je visum de douane passeren! Geen pasfoto, effe uurtje extra wachten op iemand die een print van een foto kan maken. Wij mogen na anderhalf uur wachten ons paspoort met mooi visum ophalen. Raadselachtig is dat een paar Hollandse zakenmannen al na een uur klaar zijn. Zijn die hier vaker geweest en hebben die een extra bedragje in het paspoort gedaan?
We vragen ons af wat er gebeurt met al die ingevulde formulieren waaraan een pasfoto is geniet. Worden ze op volgorde of op nummer bewaard. Kijkt iemand weleens in die onafzienbare zee van papieren? We vermoeden van niet.
Na de douane staat ons koffertje al een paar uur geduldig op ons te wachten.
1 opmerking:
Wo dat je dat volhoudt. Ik ga even een meesterstuk drinken van het vat nu. Daar heb je ook veel geduld voor nodig.
Een reactie posten