woensdag, juni 25, 2008

Even met de bus naar huis


We vliegen vanaf Chicago naar huis. Het vliegveld is druk en enorm groot. Voor amerikanen is het vliegtuig nemen, iets als even met een bus mee gaan. Simpel en niet zo opgefokt. We regelen dat we onze fietsdozen mee kunnen nemen. In een standaard Chicago taxi passen onze fietsdozen niet. Ze rijden in Chicago me die grote Amerikaanse sleeën. De airport shuttle neemt geen grote bagage mee. Dus een minivan gehuurd. Even goedkoop als een taxi. We maken ons enige zorgen over of we die fietsen wel zo mee kunnen nemen. United staat niet bekend als een erg fietsvriendelijke maatschappij. En we nemen op deze manier toch maar mooi 90 kilo bagage mee.

Aangekomen op het stampvolle vliegveld worden we verwezen naar een speciale balie. Daar zijn we in 5 minuten klaar met het inleveren van de bagage. Soms zit het reizen mee!

Leonie roept meteen: “Ze kijken helemaal niet naar het gewicht. Hadden we nu nog maar meer kleren gekocht!”


Voetbal

We willen (moeten we als we heel eerlijk zijn) ook wel naar huis. Voor even zegt Leonie. Als echte Hollanders zaten wij met een biertje en chips bij de TV als Nederland voetbalde. Alleen de eerste wedstrijd hebben we voor de helft moeten missen omdat de domme juffrouw achter de balie ons niet eerder in de hotelkamer wilde laten. Dat we naar een soccer game wilden kijken werd niet begrepen.

Het Amerikaanse commentaar was trouwens heel leuk. De analyses na afloop werden gegeven door een vrouw. Heel goed! Ruud Gullit kwam ook nog even opdraven en gaf haar meteen complimenten. Toen hij geconfronteerd werd met zijn uiterlijk tijdens de gewonnen EK van 20 jaar geleden zei hij:”I just look like a porn star”. De nette mannelijke ancorman van ESPN kreeg er een rood hoofd van en keek geheel van slag opzij naar de regisseur. Dat soort termen zijn niet welkom op de TV in de USA. Zo maak je daar snel een einde aan een interview!

Chicago


Onze reis eindigt. De laatste vier dagen hebben we doorgebracht in een prachtige plezierige en verantwoorde architectonische stad. Wat een hoge gebouwen, ijzeren bruggen met hele mooie doorkijkjes breed, groot, wijds en zo mooi op elkaar afgestemd. Bert heeft inmiddels wel een stijve nek, zeker van het te veel omhoog kijken.

Een boottocht op de rivier gemaakt. Nog nooit zoveel jaartallen en foot high’s gehoord binnen zo’n korte tijd.

Onze hotelkamer kijkt uit op de rivier. In de verte zien we het grote meer. We zitten 23 hoog. Vreemd genoeg is de hotel lobby op de 15 de verdieping. Nog nooit gegeten met zo’n krankzinnig mooi uitzicht over een stad.

Bush


De Lodge is een populaire plek. Voor de meeste bezoekers is de enige wandeling in het park de wandeling tussen de parkeerplaats en de Lodge. In de heel mooie hal hangen foto’s van allerlei mensen die hier gegeten hebben. Een hele hoop belangrijke personen waar we nog nooit van gehoord hebben. Op een na allemaal blank en middelbaar dat wel. Ook de gouverneur van de staat en zowel de oude als de jonge Bush hebben hier gegeten. Gelukkig hangt er ook een foto van de man van Clinton.
Vandaag is er Bizon te eten. De ribeye smaakt echt naar wild. Heel gezond vlees wordt gezegd. Er zijn een paar boerderijen in de buurt waar ze bizons fokken. Na het eten bedenk ik me dat de vader en zoon Bush en Clinton hier misschien niet voor de kip, maar voor de bizon zijn gekomen.

Recycling

We zitten een paar dagen in een cabin in het Giant City State Park. Dat is helemaal in de zuidelijkste punt van de staat Illinois. 50 meter van ons huisje is een flink zwembad. Leonie kan zich heerlijk uitleven. In de buurt is het plaatsje Carbondale. Dat in een van de redenen dat we hier zitten. In deze streek zo groot als driemaal Drenthe zijn 5 fietsenmakers, waarvan 3 binnen 100 meter van elkaar in Carbondale.
Carbondale ligt op de TransAmerica fietsroute. Dit is een veel gefietste route dwars door de VS. We zijn op zoek naar fietsdozen voor het verpakken van onze fietsen die we mee willen nemen naar Nederland. Bij de Bike Surgeon een klein zaakje worden we perfect geholpen. Ze hebben achter nog een paar verpakte fietsen staan. De dozen worden voorzichtig uitgepakt. We krijgen de dozen zo mee. Alles gratis. "Recyling" zegt de fietsenmaker met een grijns.