La Tuquette

 La Tuquette. We hebben een week een Mobile Home op camping La Tuquette. Een blootcamping iets ten noord westen van Nice. Vroeger gingen we met de kinderen naar la Tuque een camping bij de Lot. Ongelooflijk leuk voor de kinderen en voor ons. Robert en Christiane hebben hun camping verkocht en zijn la Tuquette (het kleine La Tuque) begonnen. Als een soort pensioenvoorziening met beter weer. Hun 2 kinderen hebben de zaak inmiddels overgenomen. En zijn weer aan het uitbreiden. In september is de camping nog steeds bijna uitverkocht. Enorm populair.  Bijna iedereen is 60 plus. De grijze golf van fitte naturisten. Meer dan de helft Nederlands.  De meeste in luxe camper of caravan. Aardig relaxed en behoorlijk op zichzelf. Er wordt geen TV gekeken, wat zeer bijzonder is. Iedereen loopt altijd bloot. Doorgewinterde naturisten, wel een beetje dikkig. 2 keer in de week wordt er gezamenlijk met bijna de hele camping gegeten. Heel gezellig en inspirerend.

Wij zitten in een gehuurde Mobile Home (tres luxe). Iets groter dan ons tuinhuis. Een Franse nogal curieuze inrichting. Er zit een afwasmachine in, als je die wil uitruimen moet je eerst naar buiten stappen dan kan de klep pas open. De deuren zijn 50 cm breed. Rondom het bed is 15 cm om zijwaarts te lopen. Ach je zit toch meestal buiten op het enorm terras. Ik tel 13 stoelen buiten.

Veel geluierd maar ook een fixe fietstocht gemaakt over nauwelijks begaanbare wegen. Dan zei Google maps dat we ergens rechtsafkonden en dan was er helemaal geen weg. Uiteindelijk kwamen we het gebied uit via een Chemin Prive. Gelukkig zonder honden.

Italie

 In de buurt Pavia op de Povlakte hebben we een paar dagen een appartement in een oude boerderij. De gasten(4) kunnen beschikken over het flinke zwembad. Stil is het. Je schrikt als er een auto voorbij komt. Lekker fietsen over stille, hobbelige wegen naar de stad. 39 jaar geleden waren we hier ook. Tijdens onze eerste fietsvakantie. Die startte in Milaan. 15 kilometer na het vliegveld reed ik door een plas die een enorme kuil bleek te zijn. De achterband lek en de voorband zowel binnen als buiten helemaal doorgescheurd. Plakken in de zon en op naar een fietsenmaker 40 kilometer verder. De tweede dag bleven we in een hotel in het centrum van Pavia. Een grote groep Duitsers zat ook in het hotel, maar durfde niet naar buiten. Die avond werd Italie wereldkampioen voetbal door Duitsland te verslaan. We aten pizza op het plein. We waren de enige die buiten zaten. De ober kwam af en toe naar buiten rennen en gooide dan een pizza, wijn en koffie op tafel en stak 1, 2 en later 3 vingers op. 

Met Googlemaps kon ik het hotel niet meer terugvinden, maar wel het terras. Zo zaten we 39 jaar later aan hetzelfde tafeltje. 

 Later kamperen we een paar dagen op een camping dicht bij zee. We willen nog even in zee zwemmen en op het strand zitten. De plekken op Italiaanse campings zijn klein. In een hoekje hebben we een plekje. De ijskast die de aardige campingbaas komt brengen is hoger dan ons tentje. De plek ligt vol met steentjes. Gras groeit nergens. Het heeft sinds in 4 maanden 1 uur geregend. Een wonder dat de bomen overleven. We fietsen langs de Lidl naar het strand.

Tijdens het eten op de camping troffen we twee oudere Hollandse dames, die binnen een half uur tot 10 keer toe zeiden dat we van dat reizen moesten genieten. Niets uitstellen tot later. Reizen Voordat het te laat was. Ze kenden elkaar van de camping. Waar ze al jaren kwamen. De man van de een was 2 jaar geleden opeens overleden. De man van de ander was vorige jaar toen hij bij de Lidl in het dorp bij de camping op zijn fiets wilde stappen, gevallen en aangereden. In coma en dood binnen een paar weken. Zij had de fiets van haar man aan de campingbaas gegeven en kwam nu de oplader brengen.

Het leven is relatief leer je weer op zo’n moment.

Europa

We maken een tocht door Europa. We zijn van plan om onderweg steeds een paar nachten ergens te blijven. Uiteindelijk gaan we naar La Tuquette, een camping bij Nice. We rijden door Duitsland, Zwitserland en Italië. Tjonge wat is het druk op de weg. We maken de vergelijking met Amerika en Australië. Het is veel meer opletten door de drukte. Je mag wel veel harder rijden. Van Corona en de beperkingen hebben we eigenlijk nauwelijks last. Elk land heeft wel haar eigen regels. In Frankrijk moet je overal je app laten scannen. We zien ook dat iemand wordt weggestuurd die maar 1 inenting kan laten zien. Scannen gaat razendsnel en zonder protest. In Duitsland moet je in een hotel een mondkapje opzetten als je iets van het buffet wil pakken waar je ook een wegwerphandschoen moet gebruiken. In Frankrijk is die handschoen niet nodig. We kamperen soms. We hebben onze fietstent bij ons. Kamperen is tegenwoordig toch meestal je camper parkeren of je caravan loskoppelen. Tenten zie je niet veel. Zeker zo’n kleintje niet. Twee van die oudjes in een kruiptentje. Op de camping in Luzern Zwitserland kampeerden we naast 2 Tibetaanse echtparen uit België. Ze maakten zittend op de grond op een pitje dumplings voor avondeten. Eerst deeg kneden, en vulling en dan rondje dichtvouwen met vulling. En daarna bakken. Ze waren er uren mee bezig. Een echt gezamenlijke maaltijd.

Reizen door Europa is soms jeugdsentiment. “Ach hier was ik met mijn vader” en dat soort opmerkingen. De waterval van Schaffhausen is zo’n plek. Leonie is er als klein meisje geweest. Ik ben er met Marianne langs gefietst vanaf Nederland. Best mooi die waterval, en je moet hem niet te veel met andere watervallen vergelijken.

Als je niet naar de grote toeristische trekpleisters gaat, kom je eigenlijk weinig buitenlandse toeristen tegen. In Weilburg een klein stadje in Duitsland met een enorm kasteel op een heuvel waren zowel in het hotel als in het het stadje de enige buitenlanders. De weinige toeristen die er waren, waren Duits. Je bent dan echt te gast in een land. In Weilberg is de enige watertunnel van Duitsland. Je kan er na een paar sluizen zo met je kano onder de stad door naar de andere kant. Beetje een curieus jongensding.
Het thuisfront heeft ons niet losgelaten deze reis. We konden pas weg omdat de buurman in het ziekenhuis werd opgenomen. Leonie heeft hem soms drie keer per dag aan de telefoon. Ook heerste er griep op het thuisfront. Ziekte slaat wel toe in Nederland. Gisteren belde mijn bovenbuurman paniekerig op omdat er een inbraakpoging was gedaan. Hij had het op de camera gezien.