Europa

We maken een tocht door Europa. We zijn van plan om onderweg steeds een paar nachten ergens te blijven. Uiteindelijk gaan we naar La Tuquette, een camping bij Nice. We rijden door Duitsland, Zwitserland en Italië. Tjonge wat is het druk op de weg. We maken de vergelijking met Amerika en Australië. Het is veel meer opletten door de drukte. Je mag wel veel harder rijden. Van Corona en de beperkingen hebben we eigenlijk nauwelijks last. Elk land heeft wel haar eigen regels. In Frankrijk moet je overal je app laten scannen. We zien ook dat iemand wordt weggestuurd die maar 1 inenting kan laten zien. Scannen gaat razendsnel en zonder protest. In Duitsland moet je in een hotel een mondkapje opzetten als je iets van het buffet wil pakken waar je ook een wegwerphandschoen moet gebruiken. In Frankrijk is die handschoen niet nodig. We kamperen soms. We hebben onze fietstent bij ons. Kamperen is tegenwoordig toch meestal je camper parkeren of je caravan loskoppelen. Tenten zie je niet veel. Zeker zo’n kleintje niet. Twee van die oudjes in een kruiptentje. Op de camping in Luzern Zwitserland kampeerden we naast 2 Tibetaanse echtparen uit België. Ze maakten zittend op de grond op een pitje dumplings voor avondeten. Eerst deeg kneden, en vulling en dan rondje dichtvouwen met vulling. En daarna bakken. Ze waren er uren mee bezig. Een echt gezamenlijke maaltijd.

Reizen door Europa is soms jeugdsentiment. “Ach hier was ik met mijn vader” en dat soort opmerkingen. De waterval van Schaffhausen is zo’n plek. Leonie is er als klein meisje geweest. Ik ben er met Marianne langs gefietst vanaf Nederland. Best mooi die waterval, en je moet hem niet te veel met andere watervallen vergelijken.

Als je niet naar de grote toeristische trekpleisters gaat, kom je eigenlijk weinig buitenlandse toeristen tegen. In Weilburg een klein stadje in Duitsland met een enorm kasteel op een heuvel waren zowel in het hotel als in het het stadje de enige buitenlanders. De weinige toeristen die er waren, waren Duits. Je bent dan echt te gast in een land. In Weilberg is de enige watertunnel van Duitsland. Je kan er na een paar sluizen zo met je kano onder de stad door naar de andere kant. Beetje een curieus jongensding.
Het thuisfront heeft ons niet losgelaten deze reis. We konden pas weg omdat de buurman in het ziekenhuis werd opgenomen. Leonie heeft hem soms drie keer per dag aan de telefoon. Ook heerste er griep op het thuisfront. Ziekte slaat wel toe in Nederland. Gisteren belde mijn bovenbuurman paniekerig op omdat er een inbraakpoging was gedaan. Hij had het op de camera gezien.