Ode aan Leonie

We ontbijten, en naast ons zit een ladyboy. Een boeiende mix van vrouwelijk en mannelijk. Geverfd lang haar, een stevige kaak, geschoren vrouwen benen. Op reis accepteer je veel vreemde dingen als volstrekt normaal. 

Sommige dingen wennen nooit. Het voortdurende gestaar op de telefoon of ipad bijvoorbeeld. We hebben 5 dagen op het strand liggen lezen. Vrijwel niemand om ons heen. Verderop was het veel drukker. Reden? De wifi van het hotel werkte niet al te goed op die stille plek. 

Leonie heeft een Esim in haar telefoon die in 150 landen werkt. Heel handig als je naar verschillende landen reist. In mijn telefoon blijkt geen Esim te kunnen. Dat heb je met een goedkoop Samsung product. Op weg naar Delhi had ik mijn telefoon nog op roaming staan. Er bleek wifi in het vliegtuig. Ik kijk bij mijn post welke taxichauffeur ons komt halen op het vliegveld. Ergens op 12 km hoogte kwam ik op niet op de wifi maar op een satelliet van Musk terecht.  En in 2 minuten had ik een rekening van 90 euro. Gelukkig werd mijn telefoon daarna voor de rest van de maand geblokkeerd. De laatste maand heb ik buiten de hotels voor een groot deel zonder internet moeten doen. Een leerzame ervaring. Hoe vaak ik de impuls had om iets op te zoeken! 

Terwijl ik dit stukje schrijf op de hotelkamer 26 hoog in Bangkok stuurt Leonie deze foto.  Ze is aan het zwemmen op 19 hoog. Wat kan ik van haar genieten. Wat is het toch een groot geluk om met haar dit soort reizen te maken. Ons gesprek verveelt nooit. En wat kan ze soms chaotisch zijn ( heb ik mijn telefoon wel bij me?) of georganiseerd ( we moeten vandaag de was wegbrengen), relaxt (regel dat de volgende week maar). Never a dull moment.

De tuinman van Bali

Onze laatste dagen op Bali brengen we door in het Hyatt Recency in Sanur. Mogelijk onze laatste dagen ooit op Bali. We zijn er nog niet over uit of we hier nog een keer willen terugkeren.

Onze eerste keer op Bali  12 jaar geleden waren we ook op deze plek. Toen hete het nog Hyatt Bali. Het jaar ervoor hadden we een uitgebreide reis in de USA gemaakt. We zaten een paar dagen in het net geopende Hyatt in Seattle voor 60 euro. Die week starten ze een nieuw punten spaar systeem. Uiteindelijk hadden we zo veel punten verzameld tijdens die reis dat we een week gratis in het Hyatt Bali konden zitten.

Het Hyatt Bali was het eerste grote hotel op Bali. Uit 1974. De tuinen zijn ontworpen door Made Wijaya. Prachtige integratie van de natuur en de Balinese cultuur. Het beeld wat we hebben van hoe Bali er uit ziet, is voor een groot deel door Made vorm gegeven. Bijvoorbeeld: Villa Bebek  Hij heeft meer dan 600 tuinen ontworpen. Hij onderhield heel veel van die tuinen. Hij had 120 man in dienst. 

Het hotel is 6 jaar dicht geweest, en gerenoveerd. De tuinen zijn even

mooi gebleven. Het is een heerlijk luxe strand vakantie. Beetje bij zee lezen, zwemmen en elke avond op het strand eten. Het eten is beter dan 5 jaar geleden. Warm is het wel. Gelukkig hoeven we niets. 12 jaar geleden fietsten we vanaf hier het eiland rond. Dat hoeft niet meer.

Vakantie op Bali

Een van de mooie dingen van Sanur op Bali is het fietpad dat langs de kust loopt. We zien dat Corona Sanur goed heeft gedaan. De regels worden beter gehandhaafd, de brommers komen niet verder dan de zijstraat. Ook is er naast het fietspad zowaar op sommige plekken een voetpad gekomen.

Op het voetpad loopt een chinees stel heel romantisch hand in hand. Ze worden gevolgd door een fotograaf die ze in hebben gehuurd. Ze zijn alletwee een beetje pafferig, en niet al te mooi. Een uurtje later zitten ze op het strand met andere kleren aan heel romantisch te doen. Hand in hand, lang zoenen enzo. Alles onder regie van de fotograaf. Een soort super selfie. Je bent niet romantisch, maar je speelt een liefde op Bali na, zodat je dat thuis kan laten zien.  

Niks doen op Bali stemt me wat filosofisch.  Een dagje onder een boom op het strand liggen lezen, stemt wel Zen.  Gisteren met Leonie gezwommen in het zwembad. Het regende en we waren de enige twee in de infinity pool van 45 meter. Dat stemde ook Zen. Ik denk dat het minder Zen zou zijn geweest als we die fotograaf hadden ingehuurd om het vast te leggen, of als we het rechtstreeks naar Instagram hadden gestreamd.

Vanochtend zat een echtpaar van middelbare leeftijd naast ons aan het ontbijt. Ze wisselden geen woord. Beiden op de telefoon bezig. Ik denk cynisch dat ze bezig zijn om aan het thuisfront te rapporteren hoe leuk ze t hebben. Als zij opstaat en weggaat, merkt hij dat niet. 

De schoonmakers zijn er ook weer! Een hakt een gat de tweede harkt het zeewier, met plastic erin. De andere twee kijken toe. Ze lijken zo weggelopen uit een Noord Koreaans strafkamp. Een Haltstraf of zo?