De eerste indruk die je krijgt van het verkeer is dat het zo
krankzinnig druk is. 6 banen auto's. Duizenden brommers. Uren van de dag
staat het verkeer helemaal vast. Een grote stinkbende. Als je op
sommige kruispunten het fijnstof zou meten, raken de meters verstopt.
Er wordt wel gezegd dat Bangkok de stad is met de meeste files ter wereld.
Op den duur gaat
echter ook opvallen dat men enorm beleefd is in het verkeer. Ze toeteren
niet, laten anderen voorgaan. Het fileleed wordt geaccepteerd en met
z'n allen gedragen. Heel plezierig. Als je hier een paar honderd
Hollandse automobilisten zou loslaten dan werd het binnen enkele uren
moord en doodslag.
De Skystrain nemen is heerlijk. Lekker koel en
snel. Hoog boven het verkeer zoef je naar een ander deel van de stad.
Het is een groot succes de Skytrain, maar op sommige momenten zo druk
dat je de trein nauwelijks inkomt. De Skytrain wordt vooral door de
middenklasse, werkende buitenlanders en door toeristen gebruikt. Dat
komt omdat de Skytrain relatief duur is. Een retourtje kost al gauw 70
Baht (1,60 euro).
De taxi's zijn hier bespottelijk goedkoop.
Eigenlijk veel te goedkoop. De meter begint bij 35 baht (80 cent) en
daar kom je al een eindje mee, dan loopt de meter heel langzaam op. Met
z'n tweeën in de taxi is veel goedkoper dan de skytrain die boven de
grond rijdt. Vaak wordt je in de taxi voor minder dan 1 euro vervoert.
Het is dan ook niet raar dat taxichauffeurs met je een vaste prijs
willen afspreken of willen onderhandelen over de prijs naar het
vliegveld. Later op de avond weigeren heel veel chauffeurs de meter aan
te zetten. Het is dan flink zoeken naar een taxi die de meter aan wil
aanzetten. Welgestelde toeristen die een paar dagen in Bangkok zijn
vinden het meestal heel redelijk voor een paar euro meer vervoert te
worden. Helaas lijken wij een beetje veel op welvarende toeristen en zet
men de meter niet aan. Dreigen met uitstappen is dan het enige dat
helpt. Gisteren had de taxichauffeur een nieuwe variant. Hij had z'n
meter verborgen onder een honkbalpetje. Dat haalde hij pas weg toen ik
zei dat we uit wilden stappen.
We hebben hier door de drukste straten
gefietst. Geen probleem. Behalve de bussen is de rest van het verkeer
heel voorzichtig met die rare buitenlanders op de fiets. Geduld en
behendigheid is wel vereist. Je moet soms wel 135 seconden wachten voor
het rode licht en de wegen hebben soms enorme kuilen. Als fietser of
brommer mag je ook gewoon tegen het verkeer in of op de stoep rijden.
Alleen rechtsafslaan op de grote weg zoals Sukhumvit is op de fiets niet
te doen. Te gevaarlijk.
Hier en daar is een poging gedaan om het
fietsen iets te vergemakkelijken, door een soort fietspaden op de stoep
te schilderen. Daarop heb ik echter in de laatste maand geen fietser
gezien. Grootste probleem bliijft de luchtverontreiniging. Lekker diep
ademhalen voelt als een aanslag op je luchtwegen. Jago rijdt met een
speciaal filter voor zijn mond. Als hij een paar keer naar zijn werk is
gefietst is het filter helemaal zwart.