Het langzaamste fietspad ter wereld

Vandaag met Jago 2 stadsfietsen gekocht. Bij een Thaise zaak met 1000 nieuwe en vooral tweedehands fietsen. Leuk is dat Jago die Thais goed verstaat de verkopers onderling hoort zeggen dat deze fietsen wel heel goedkoop weggaan. De fietsen hebben een kettingkast, handremmen en zien er nog betrekkelijk  goed uit. Fietsen in Bangkok is natuurlijk iets speciaals. Druk, je moet je er tussen door wurmen.
We proberen met Google Maps van de fietsenmaker terug naar huis te fietsen. En wel als het kan binnendoor. En dat gaat wonderwel. Via een kiertje in het hek komen we op de campus van een universiteit terecht. Een paar keer de VU in omvang. Mooie wegen, aardige gebouwen, heel veel groen en er is op zondag bijna niemand. We maken lekker nog een extra rondje.
Na de campus fietsen we zo het Lumphini park in. Er is een fietspad aangelegd tussen het Lumphini park en het Benjakiti Park. Dat laatste park is bij Jago in de buurt en bestaat voor een groot deel uit een enorm meer. Het fietspad is aangelegd om het fietsen te stimuleren. Dan kan je wat meer dan alleen rondjes rijden in de parken. Het fietspad is strak, met een lijn in het midden. Links en rechts staan hoge hekken. Maar dan! Op een afstand van vier kilometer moet je vijf (5) keer van de fiets en een loopbrug op. De fiets een enorm steile trap op zeulen en dan ietsje verder weer een steile trap af zien te komen met de fiets. Zo'n fietspad doe je een keertje, maar als doorgaande weg totaal ongeschikt. Het langzaamste fietspad ter wereld zou ik zeggen. Alleen geschikt als je van intervaltraining in de zon houdt.

Het Hollandse zitje past heel goed op een van de fietsen. Als we het uitproberen past Eli er heel goed in. Hij zit erbij alsof hij het al jaren (?) doet.

Eten in Bangkok

Kaasfundue, Japanse spaghetti met vis, Spaanse Paella, geitensate, zwarte rijst, hete kokossoep, groente tortillas, sesamijs, een enorme cake met room, crepes met fetta en spinazie. Dat hebben we de laatste dagen gegeten. Je kan het zo gek niet bedenken of je kan het hier gewoon eten. Wat een verademing na dat eten in Australie.
Het Thaise eten is op zich al heerlijk. En meestal ook nog gezond. Daarnaast kan je naar heel veel verschillende restaurants. We zitten nu in een apartementje in een woontoren, via Airbnb. Knus huisje met een aparte slaapkamer. We zitten op 15 hoog, boven ons zijn nog 25 verdiepingen. De woontoren is er een van honderden die je kan vinden in Bangkok. Officieel moet de meerderheid van eigendom van een huis Thais zijn. Bij dit soort woontorens lossen ze dit op door 51% van de flats aan Thai te verkopen en 49% aan buitenlanders. In de lift hangt een mededeling van het management dat dit gebouw geen hotel is en dat per dag of er week verhuren verboden is!
De toren staat in soi 11, de elfde zijstraat aan de linkerkant van de grote straat Sukhumvit. Naast tientallen eetstalletjes en eethuizen met Thais eten in de straat is er een Duits café, een Argentijns eethuis, een Mexicaanse bar, twee Ierse pubs, een tandoori restaurant, een gewoon Indiaas restaurant, een tapas café, een Nieuw Zeelands eethuis, nog een Mexicaan, een Indiaanse vegetarisch restaurant, een paar Italiaanse eethuizen, Franse restaurants, een paar broodjeszaken (delifrance, au bon pain en zo)en nog wat fastfood restaurants. En dan natuurlijk tientallen stalletjes met eten.  Over bars met de naam Climax, waar je vast ook wel iets te eten kan krijgen zwijgen we maar verder.
Na een paar jaar Bangkok krijg je je eigen favourite restaurants. Bharani in soi 23 serveert een tortilla pizza en een paella sinds 1947. Cabbage en Condoms in soi 12 propageert veilige sex. Aan het eind van de maaltijd krijg je wat gratis condooms mee. Dat is eens wat anders dan een pepermuntje. Vreemd is dat je niet alleen geweldig sfeervol buiten kan eten, maar dat het eten heel goed is.