Zijstraat van hoofdstraat tijdelijk verboden voor auto's |
Nog nooit zijn we zoveel door verkopers en taximannen aangesproken. Geef je ook maar enige reactie (een beleefd nee dank u) of kijk je ze ook maar even aan, dan is dat altijd het begin van een gesprek. Je moet dus wel iedereen volledig negeren. De laatste 24 uur zijn we minstens 1000 keer gevraagd of een taxi willen. Vreemd is wel dat we nog niemand zo maar in een taxi hebben zien stappen. Waarschijnlijk loopt het al niet zo met het toerisme, en dan is dit ook nog het slappe seizoen. Er spreekt een soort wanhoop uit.
Wij zitten in het centrum aan Monkey Road. Ons hotel bestaat uit 2 delen met elke 6 kamers. Wij zitten in het oude deel, met rare steile trappen en knusse balkonnetjes. Aan de andere kant van het zwembadje liggen 6 motelachtige kamers. Dat zit helemaal vol met Amerikanen die 167 dollar betalen. In het hoog seizoen vragen ze daar nog veel meer voor. Buiten de stad heb je tal van resorts en villa’s. Je kan daar spiritueel met massage, het juiste eten en boedisme tot verlichting komen. Verblijf in de resorts is peperduur. 500 euro per dag is geen uitzondering. Dat zijn mensen die een Julia Robertsje komen doen. Van de film en boek “Eat, pray en love”. Door een feministe “Eat, pray, spend” genoemd. Julia vind haar verlichting na een reis over de wereld, uiteindelijk hier in Ubud.
Ondanks dit soort cynische gedachten is er toch heel wat moois te beleven hier. Vandaag een fietstocht tussen rijstvelden gemaakt, langs allerlei prachtige tempels. En het eten is soms geweldig.
Morgen laten we ons met fiets en al de berg hierachter over helpen. De pas is 1200 meter hoog en drie uur rijden in de auto. En dan verdient een van die taximannen no wat.
2 opmerkingen:
Ik was in 2004 in Ubud. Heb er een mooie zilveren ring gekocht. Verder is die plaats natuurlijk één grote tourist trap, maar ja we waren immers toeristen.
Groeten uit de Pierson en prettige voortzetting
Een reactie posten